هروئین چیست انواع و روش مصرف آن چگونه است و چه مدت در بدن میماند؟
مختصر تاریخچه هروئین
هروئین (Heroin) در سال ۱۸۷۴ توسط یک دانشمند انگلیسی ساخته شد. دانشمندان آلمانی در سال ۱۸۹۰ تحقیقات بیشتر روی این ماده را تکمیل کرده و آن را به عنوان دارو معرفی نمودند.
خواص اولیه این ماده به حد شگفت آور بود که نام آن از کلمه ای رو به معنی قهرمان اتخاذ شد. اما خیلی زود و با پدیدار شدن خاصیت اعتیاد زایی آن این امید واهی به یزد و در گشت امروز اگرچه با تلاش بسیار دست اندرکاران از طریق وضع قوانین سختگیرانه مختلف و اطلاع رسانی در مورد عوارض مصرف هروئین این ماده در بین جمعیت عمومی به عنوان یک ماده اعتیادآور خطرناک شناخته شده است. اما به دلیل تبلیغاتی که از سوی تولیدکنندگان و سودجویان بازار مواد ارائه می شود. همچنان هروئین یکی از شایعترین موادی است که مورد سوءمصرف قرار میگیرد.
مصرف هروئین می تواند به صورت به اعتیاد جسمانی و روانشناختی به این ماده منجر شود. اگرچه ترک اعتیاد به هروئین برای آنهایی که گرفتار شدهاند امری غیرممکن نیست، اما بسیار سخت و طاقت فرسا است و نیازمند به کارگیری عوامل مختلف فردی و اجتماعی است مضرات هروئین تنها به اعتیاد محدود نمیشود و از آنجایی که تزریق شایعترین روش مصرف آن است. یکی از مهمترین علل ابتلا و گسترش ویروس hiv و ایدز در کشور را تشکیل میدهد. بنابراین ضرورت است که کلیه اقشار جامعه به ویژه نوجوانان که در خطر بیشتری قرار دارند و والدین آنها با هروئین و ویژگی های آن آشنایی کافی داشته و با آگاهی از مضرات آن از خود و فرزندانشان در برابر این ماده خطرناک مراقبت نمایند همچنین اگر قبلاً به مصرف هروئین روی آورده و یا به آن معتاد شدهاند تلاش نمایند که هر چه سریعتر و پیش از آنکه خیلی دیر شود آن را ترک کنند.
همچنین ببینید >> همه چیز درباره کانابیس | ماری جوانا | گل | علف | حشیش | بنگ | گراس !
هروئین چیست و چگونه به دست می آید؟
هروئین یکی از مواد غیر قانونی است که از خانواده افیون ها یا اپیوئید ها شامل تریاک مورفین کدئین و سایر داروهای عفونی می باشد که قوی تر از همه آنها بوده و سریعتر نیز عمل میکند هروئین که نام شیمیایی آن دی استیل مورفین است یکی از مشتقات نیمه مصنوعی مورفین می باشد که با عمل تقطیر از مورفین تهیه می گردد.
مورفین نیز یک ماده طبیعی است که از عصاره دانه های درون تخمدان انواع خاصی از گیاه خشخاش استخراج می شود از هر یک کیلوگرم مرفین تقریباً یک کیلوگرم هروئین به دست می آید و برای تهیه یک کیلو گرم هروئین حدود ۱۰ کیلو گرم تریاک مورد نیاز است یک تغییر شیمیایی جزئی در مولکول مورفین باعث میشود که بسیار قدرتمندتر از مورفین شود زیرا سریعتر در چربی حل میشود و زودتر و به صورت متراکم تر به مغز می رسد از این رو هروئین از لحاظ اعتیاد زایی ماده بسیار خطرناکی است و وابستگی و اعتیاد شدید ایجاد میکند.
انواع هروئین کدامند؟
هروئین خالص پودر تلخ مزه بسیار نرمی است که معمولاً به رنگ سفید وجود دارد اما این هروئین به ندرت در دسترس همگان قرار گرفته و یا در خیابان ها به فروش می رسد رنگ هروئینی که در دسترس افراد قرار می گیرد ممکن است از سفید تا قهوه ای تیره متغیر باشد این تغییر رنگ به دلیل ناخالصی ها و افزودنی هایی است که در آن وجود دارد پروتئین موجود در بازار معمولاً ۱۰ تا ۱۵ درصد هروئین دارد و بقیه آن شیر خشک نشاسته پودر بیکربنات و پودر گلوکز گرد گچ پودر قند کافئین پودر برنج آرد و غیر است
بنابراین ممکن است ترکیب و میزان درجه خلوص هروئین ای که معتادین در هر بار مصرف میکنند متفاوت از دفعه قبل باشد و اگر بنابر عادت پیشین همان میزان نزدیک هروئین خالص را مورد مصرف قرار دهند خطر دارو زدگی در اثر رسیدن بیش از حد مواد به مغز و مرگ آنها را تهدید خواهد کرد نوع دیگر هروئین سیر سیاه مکزیکی است که در کشور مکزیک ساخته میشود و در غرب و آمریکای شمالی در دسترس است این نوع هروئین مانند صمغ را چسبناکی است که به رنگ قهوه ای تیره یا سیاه دیده میشود هروئین را در تکه های پلاستیکی و یا بادکنک های کوچک به شکل مخروطی بسته بندی می کنند و سر آن را به آتش می بندند تا آب به آن نفوذ نکند وزن بسته های مختلف هروئین ۵ سانتی یک گرم روی یک چهارم گرم دو نیم گرمی و ۵ گرمی است.
هروئین چگونه مصرف میشود؟
روش های مصرف هروئین عبارتند از:
الف) تدخین یا کشیدن : در این روش هروئین را که معمولاً حدود ۵ سانتیمتر است روی زرورق سیگار یا هر نوع ضربه دیگری می ریزند و زیر با دستمال کاغذی لوله شده و یا تکه های مقوایی باریک که با کبریت آتش زده شده باشد کمی حرارت می دهند و دود حاصل از آن را با استفاده از یک لوله باریک از راه دهان بالا می کشند معمولا این لوله باریک را نیز با تا کردن زرورق به طرفی که از جنس کاغذ است به دست می آورند و یا از لوله خودکار برای این کار استفاده می کنند بنابراین وجود تکه های دستمال کاغذی لوله شده نیمه سوخته یا تکه های باریک مقوا یا ضرورتی که رویه آلومینیومی آن سیاه شده باشد علامت مصرف تدخینی هروئین است.
ب) استنشاق از راه بینی : در این روش که معمولاً توسط معتادان غیر حرفه ای مورد استفاده قرار می گیرد هروئین را روی کاغذ صافی می ریزند و به کمک اسکناس لوله شده آن را از طریق بینی بالا می کشند.
ج) تزریق : در این روش هروئین را با آب لیمو جوهر لیمو یا قرص ویتامین ۳ در قاشق حل میکنند و کمی حرارت می دهند سپس محلول به دست آمده را با سرنگ تزریق می کنند که ممکن است به صورت عضلانی و یا وریدی داخل رگ ها استعمال شود در تزریق وریدی ابتدا معتادان از رگ هایی که جلوی ساعد دست ها نمایان است استفاده کرده و پس از آن که مدت طولانی از تزریق نقاط مختلف درس ها گذشت و دیگر این نقاط جوابگو نبود به ترتیب نوبت به پشت دست ساق پا گردن و در نهایت به بیضه ها می رسد که تزریق در بیضه ها آخرین مرحله این گونه معتادان است البته امروز استعمال استنشاقی به ویژه در میان جوانان بیشتر از روش های دیگر مصرف هروئین شایع شده است که شاید دو دلیل عمده را بتوان برای آن ذکر کرد.
یک) گریز از برچسب اجتماعی معتاد تزریقی بودن.
دو) کمتر بودن این روش در برابر بیماری های عفونی نظیر ایدز یا هپاتیت.
اما جوانان باید آگاه باشند که این روش نیز عاری از خطر نبوده و همه روش های مصرف هروئین علاوه بر آنکه چنین ماده خطرناکی را وارد بدن می سازند عوارض خاص خود را نیز به همراه دارند از جمله ناراحتی های تنفسی و مشکلات ریوی که بیشتر در اثر مصرف استنشاقی هروئین ایجاد می شوند.
هروئین چه مدت در بدن مصرف کننده باقی می ماند؟
از آنجایی که هروئین عملکرد سریع دارد اثر آن نیز از دوام زیادی برخوردار نبوده و کمبود آن خیلی زود احساس میشود. به طوری که معتاد را مجبور می سازد در فواصل زمانی مشخص ۴ تا ۶ ساعت و معمولاً به میزان ۴ تا ۸ گرم از این ماده استفاده کند، تا اضطراب غیرقابل تحمل ناشی از کمبود را از بین ببرد معمولاً فردی که هرویین را به صورت تزریقی مصرف می کند
ممکن است بیش از ۴ بار در روز این کار را انجام دهد تزریق وریدی می تواند سریعترین واکنش را با شدت بالاتری را فراخوانی کند تی ۷ تا ۸ ثانیه پس از تزریق در حالی که در تزریق عضلانی ۵ تا ۸ دقیقه طول میکشد تا فرد به اوج سرخوشی برسد وقتی هرویین به صورت استنشاقی یا تدخینی مصرف میشود تاثیرات آن بین ۱۰ تا ۱۵ دقیقه بعد ظاهر می شوند اثرات آرامشبخشی هروئین تنها ساعت کوتاهی دوام دارند و جن زدگی یا حال تراش نیز حدود یک دقیقه بیشتر طول نمی کشد اما مصرف طولانی مدت هرویین سلولهای مغزی را به حدی تحت تاثیر قرار می دهد که ممکن است علائم محرومیت از مواد حدود ۱۰ تا ۱۴ روز پس از آخرین مصرف در فرد وجود داشته باشند تا زمانی که گیرنده های مغزی بتوانند با از بین رفتن اثر هروئین روی مغز دوباره فعالیت طبیعی خود را از سر بگیرند.
همچنین ببینید >> ترک اعتیاد در سعادت آباد