هنگامی که نوجوانی انجمن و کمپ ترک اعتیاد را پیدا میکند، خیلی از والدین می خواهند بدانند چه نقشی باید در بهبودی دلبندشان ایفا کنند. پاسخ این سوال در مورد افراد مختلف فرق نمی کند، اما شاید خاطرنشان کردن این نکته مفید باشد که بهبودی روندی است زمان بر، یاد گرفتن چگونگی به کار گیری اصول نهفته در قدم های دوازده گانه تجربه ای است کاملا شخصی و در بردارنده اموری چون تهیه نوعی ترازنامه اخلاقی از خود و جبران خسارت.

این بخش از جزوه، شامل نمونه هایی است از چگونگی حمایت خانواده ها از فرزندان شان در دوران بهبودی. اولویت دادن به انجمن در اوایل دوران بهبودی، عموما به معنای شرکت پیوسته در جلسات و مراسم انجمن، ارتباط تلفنی با سایر اعضا، و صرف وقت برای معاشرت باسایر معتادان در حال بهبودی است که ترک مصرف کرده اند.

بسیاری از اعضای نوجوان می گویند والدین شان وقتی امکان ملاقات با دوستان جدید آن ها در انجمن را پیدا میکنند، خیال شان در مورد مشغولیت های جدید فرزندشان راحت تر می شود.

بهبودی و عملکرد کمپ ترک اعتیاد در انجمن روندی است ادامه دار و اعضاء مدت ها پس از ترک مصرف مواد، همچنان در جلسات شرکت میکنند. خیلی از اعضای نوجوان می گویند این سوال که جلسه رفتن تا کی قرار است ادامه داشته باشد، چندان کار حمایت گرانه ای نیست.

هماهنگ کردن وظایفی چون رسیدگی به تکالیف درسی با شرکت در جلسه هم عموما برای اعضای نوجوان و والدین شان مسله بحث برانگیزی است .بسیاری از نوجوانان به کمک والدین شان جلساتی را پیدا می کنند که شرکت در آن ها منافاتی با انجام چنین وظایفی ندارد – مثلا جلساتی که ظهر ها یا اخر هفته ها برگزار می شوند- تا بتوانند میان بهبودی وانجام سایر مسولیت هایشان نوعی تعادل ایجاد کنند.

اعضای نوجوان می گویند چیزهای خیلی ساده ای مایه قوت قلب آن ها می شود؛ مثلا تبریک گفتن والدین شان بابت ماه گرد ها یا سال گردهای بهبودی، یا این گفته پدرو مادرشان که از بابت موفقیت در پاک ماندن وجست وجوی بهبودی ،به فرزندشان افتخار می کنند.