اندیشه به آینده و برنامه هایی که برای زندگی میخواهم داشته باشم، به بعد از امروز و روزهایی گه در پیش روی خود دارم.

روز هایی بدون وابستگی به مواد مخدر و درماندگی در خماری های قبل آن با مغزی آسوده از هرگونه ناپاکی و تفکرات پوچ به ترسیم آینده خود میپردازم.

ترسی نخواهم داشت و به روابط تازه ام و آنها که چیزی مصرف نمی کنند و راه تازه ای برای زندگی پیدا کرده اند، فکر خواهم کرد.

(مادامیکه این راه را دنبال کنم،از هیچ چیز واهمه نخواهم داشت.)